(0 stemmen, gemiddelde score: 0,00 van de 5)
Inloggen om een beoordeling te kunnen geven - klik hier
Nog geen lid? Maak dan een (gratis) account aan - klik hier

Laden...

Het was in de tijd dat ik de lagere school bezocht; de “Fatima”-school, gehuisvest in een laag gebouw van Zweeds hout waar de planken als de schubben van een vis overheen lagen. Een groot intermezzo zou het curriculum van het eerste leerjaar moeten onderbreken wegens mijn longziekte, maar ik zou dit verstandelijk gemakkelijk kunnen overbruggen. En zo herinner ik me nog steeds de “boxen” in het St.Elisabeth Ziekenhuis. omsloten door matglas, waar je in een relatief isolement werd verpleegd. Zo gebeurde het ook dat tante en oom, die vier jaar eerder de overtocht naar het verre Australië gewaagd hadden, mij het koala-beertje gezonden hadden. Ik zie het knuffeldier nog voor me. Het wollige, zachte diertje leek rechtstreeks ontsnapt uit die zuidelijke jungle; ik moet het gekoesterd hebben en het moet mij getroost hebben in mijn eenzaamheid en een wonderlijke en onverwachte herinnering hebben gevormd aan hen, die eens om me heen hadden gestaan en die op eveneens zo wonderlijke wijze plotseling uit mijn leven waren verdwenen……