De Montfortkerk in Tilburg Noord heeft volgens sommigen wel iets weg van een bioscoop en zij iigt verscholen tussen de straten en tussen de overige bebouwing. Al vijfenveertig jaar vindt daar met Kerstmis een Kerst-in plaats. In die tijd heeft de wijk veel blijdschap maar ook veel treurnis gezien. In de regenachtige winter van het jaar 2019 vond ik mijn weg naar de kerk waarin tafels en stoelen stonden opgesteld voor de gasten van de Kerst-in. Niets leek er veranderd te zijn sinds mijn vorige bezoek (het grote orgel aan de wand, de houtsneden aan de muur en de ouderwetse Kerststal begroetten mij als het ware) en ook waren de gebruikelijke gasten komen opdagen onder wie twee oudere dames; mijn vroegere vriendinnen. Allen glimlachten breed om de feestelijke gelegenheid; het Kerstfeest; de vreugdevolle viering van de geboorte van Jezus Christus; voorwaar een reden om te glimlachen. Een oubollig en mallotig heerschap met “Engelse” hoge hoed bespeeld een soort mobiele, opgesierde piano waarop hij traditionele Kerstliederen ten gehore bracht en een nog jonge man bracht voor het publiek magische goocheltrucs, geassisteerd door een lieflijk en verlegen jong meisje. Ook mijn ex-collega’s van de Wijkraad, van wie ik eerder om onduidelijke redenen afscheid heb moeten nemen, waren present en begroetten mij.
En zo spoedde de middag zich ten einde en tenslotte legde ik mijn weg
naar huis weer af door de grauwe straten……
Een goed geschreven verhaal Cathy.
Leuk om je collega’s weer te ontmoeten.
Een Kerstdienst waarvan je toch hebt genoten
Hartelijk liefs van Corry.*