Gisteren een oud gedicht opgediept uit mijn verzameling.
Voor mijzelf, na een recente psychose, is deze weer actueel en steunend.
TEKENS VAN HERSTEL
blij met het moment
van overzicht
in rust
zonder erg bevrijd
van de noodzaak
prikkels te onthouden
deze momenten
vast te grijpen
ze komen terug
waar het schikt
c’est la vie
vertrouwen