Dansende herinneringen
op de beslagen ruit
schrijft ze het wilde ritme
van haar dansende herinneringen
ze wordt overspoeld
door de snelle klanken
van haar verleden
met oneindig geduld
probeert ze het wilde tempo
te veranderen in adagio
uiteindelijk cirkelt ze rond
in een langzame wals
één twee drie
één twee drie
ze pakt de hand
van haar verleden
en danst sierlijk
met haar tot rust
gekomen herinneringen
de toekomst in