Wees maar niet bang
als in de nacht het sterrenlicht
fel flonkeren zal gaan, er
donkere schaduwen verschijnen.
In je ogen schittert een traan
van jouw stil verdriet,
het alleen verder moeten gaan
ook in deze lange nacht,
Oprecht dankbaar zie je het licht,
dat in de morgen binnenkomt,
dit warm troostend ‘gezicht’
zo helend en zacht.
Wat een mooi, ontroerend gedicht, Corry.
Heel fijn jouw mooi vinden Ineke. Hartelijk dank en vriendelijke groeten van Corry.
Ik weet niet of dit mooi gedichte voor mij geschreven is maar voel me toch vereerd, dank je Anton comb
Indien jij dit gedicht van toepassing vindt voor jezelf en jij ook troost nodig hebt Anton, is het natuurlijk ook voor jou.
Hartelijk dank voor jouw fijne reactie. Met hartelijks van Corry.