Genezen ben ik, geheeld is mijn hart, ik kom gelouterd uit de strijd.
De strijd die leven heet, soms lijkt het meer op overleven. Vertroebeld was mijn ziel, mijn beeld van de wereld veranderde, en er was geen begin en geen einde. Ik was in een strijd verwikkeld, in in strijd met mijzelf, de moeilijkste strijd die er ooit zal zijn. Ik moet de knopen van het touw, dat mijn leven voorstelt, uit elkaar zien te halen.
Dan kan ik verder met mijn leven. Dan heb ik weer overzicht, en ik wil dat touw graag zo houden. Dan kan mijn ziel weer helder zijn, en niet vertroebeld en zal hij zijn heldere kleuren weer terugkrijgen. Nu is mijn hart geheeld, het is weer één geheel. De zon breekt door de wolken heen, en hij schijnt ook voor mij. Het doet mij goed dit te aanschouwen, het brengt weer hoop in mijn hart.
Wat er ook gebeurt, op een dag zul je de zon weer zien, dat is een gegeven, de zon die zijn best doet om de wereld te verwarmen, en als ik dat zie, dan weet ik, houd moed en geef niet op leer het leven te omarmen