(0 stemmen, gemiddelde score: 0,00 van de 5)
Inloggen om een beoordeling te kunnen geven - klik hier
Nog geen lid? Maak dan een (gratis) account aan - klik hier

Laden...

Weelderige bloemen

kleuren mijn gedicht

met pastellen blaadjes,

wat een rijk gezicht.

Zie vlakbij de merel,

hij pikt een wormpje weg,

vliegt sierlijk met een draai

in de ligusterheg.

Wind ritselt aan de blaadjes

zo zacht, heel subtiel,

melodieus ritme ontstaat,

raakt snaren van mijn ziel.

Zeepbellen die dansen

olie kleurend zonder gewicht,

het bellen blazende kind

blij spelend met het licht.

~*~

Schilderij van John Everett Milais (1829 ~ 1896)

‘Zeepbellen’. Zijn kleinzoon kijkt vol bewondering 

op naar een zeepbel.