(2 stemmen, gemiddelde score: 4,50 van de 5)
Inloggen om een beoordeling te kunnen geven - klik hier
Nog geen lid? Maak dan een (gratis) account aan - klik hier

Laden...

Stel dat het leven een persoon was.
Die chagrijnige vrouw op straat, die jongen uit je klas.

De ene keer aardig, vriendelijk en oprecht.
De andere keer wordt er nauwelijks wat tegen je gezegd.

Je kunt beste vrienden worden, zit alles voor je mee.
Maar het leven kan zich ook tegen je keren, maakt het niet oké.

Je kunt goed praten met het leven, dingen overleggen.
Het gevoel hebben alles tegen hem te kunnen zeggen.

Maar omgaan met het leven is niet altijd zonneschijn.
Je kunt ook doodgezwegen worden en om moeten gaan met die pijn.

Want juist op de momenten dat je hem het meest kan gebruiken,
laat het leven je in het diepe duiken.

Je kunt je dan verzetten, woedend je frustratie tegen hem fluisteren.
Maar pas als het leven weer zin heeft, zal het weer naar je gaan luisteren.

Hoe graag je hem ook zou willen controleren,
het enige dat je kunt doen is van het leven leren.

Stel dat het leven een persoon was,
Die chagrijnige vrouw op straat, die jongen uit je klas.

Zou je het leven dan anders behandelen?
Of zou je samen vol moed het kronkelende levenspad bewandelen?