-Een bode aan vader Sjamaan.
Ik ben de berg die heuvels tot een jaloezie brengen..
de wezen die iets doet schenken tot een genoegen..
de rivier van zoete water door een zoute woestijn die mij afstoot
maar pas bedankt wanneer zelve opgedroogd..
ik ben elke zandkorrel onder dezen voeten gedragen.. en paden gelopen
doch de dorre vlakten van dezen woestenij.. en wegen vinden
die een last tot geheel kon vormen
en vormen van lasten doen ontgaan..
ik ben een rede en de reden voor een tegenovergestelde
doch tegenovergestelde in allebei
daarvoor geen een..
elke enkele
dat twee maakt
en de 3 optelt..
Ik ben de woorden die de vormen uitkozen om te beletten en te stellen van het schrijven
doch schrijven met stellen van letteren dat cijfers al het verschil maakt..
doch een hetzelfde en gelijke, zoveel minder doch zoveel meer
dat de lucht als onzer schrift maakt..
en ik de pen en inkt..
Ik ben de as gevallen van de vleugels..
die nieuw gestalten doet smoren tot rechtop staan
Ik ben de phoenix van een ontnomen bestaan
achtergelaten in elk moment
begonnen door elke einde..
en daardoor ieder moment herrijst
met elke seconde..
door elke eon..
in ieder ding..
elke dag..
nu
straks morgen,
volgende week
volgend jaar..
tot een eeuwigheid
van nooit begonnen
en daarvoor
altijd besta..
Wat mooi Jordy!
Bedankt voor je lieve reactie Femke !