Ik wou dat ik hier was samen met jou, en alles weer laten her gebeuren.
Hoe blij en gelukkig we waren en eigenlijk nog steeds zijn.
We hadden feitelijks niets maar we hadden elkaar.
En als ik naar je keek vergat ik de wereld om ons heen.
Onze liefde was en is als een roos.
Maar een roos heeft doornen, en die doornen
staan voor de hindernissen, de moeilijkheden die je moet overwinnen,
telkens weer. De roos zelf staat voor de liefde voor elkaar, liefde in
zijn puurste vorm. Die mooie rode kleur en de bloem zijn elegantie.
Ja als je liefde niet uitdrukken kan met woorden, denk dan aan die roos.
Maar vergeet de doornen niet. Dat zijn de hindernissen, de stormen die jullie
moeten doorstaan en de oplossingen die jullie zullen moeten zoeken voor de
problemen die jullie hebben in het leven. Ja, de roos, het symbool van de liefde.
We zijn nog steeds bij elkaar. Een liefde voor het leven. En jij kwam net binnen
en gaf mij een bosje rode rozen. Precies op deze dag, dat ik aan rozen dacht.
Je maakt mij gelukkig op een manier zoals alleen jij dat kan en ik geef ze een
mooi plekje in een vaasje. Ja, rozen mijn lievelingsbloemen.
Ze drukken uit wat ik in mijn liefde voor jou niet kan benoemen.