(1 stemmen, gemiddelde score: 5,00 van de 5)
Inloggen om een beoordeling te kunnen geven - klik hier
Nog geen lid? Maak dan een (gratis) account aan - klik hier

Laden...

De aarde kan beven,

de aarde kan vragen,

hoe het met je gaat.

De aarde is heilig,

een heilige grond.

Een grond met liefde,

droog en nat.

Zij toont klei,

modder en zand.

Het ligt heilig ter plaatse,

men kan het overal zien.

Zelfs tussen de keien langs de straten,

Ligt de aarde trots op zijn plaatsje.

Het zand heeft zijn leven,

het kan reizen en lachen,

over de golven van de zee,

met de wind waait ze mee.

Naar de dorpen en de steden.

Der zijn der zo veel dat men het niet kan benoemen.

Zoveel korrels bij elkaar.

Zoveel verschillende culturen.

Zoveel soorten van zand,

modder en aarde.

Maar het heeft ook zijn krachten.

Het kan ook beven,

van kwaadheid of van plezier.

Zo bouwt het zich op,

hoog naar de top,

waar ze willen ontsnappen aan de massa benee.

Maar de aarde,

is zo iets groot en machtig,

dat ik er nog lang over kan schrijven…

Bekijken,

beschrijven….