Ik heb dit lied gehoord
ik hoorde het van mijn vader
die het hoorde van een vriend
die het hoorde van de zwanen
die het hoorden zingen
door de vissen
die het hoorden komen van
de bodem van
de rivier
zo heb ik dit lied gehoord
Ik heb dit lied gehoord
ik hoorde het van mijn broer
die het hoorde van de kinderen
die het hoorden van de zwaluwen
daarboven
die het leerden van de huizen
het ingefluisterd kregen van
de oude kastanje
op het erf
zo heb ik dit lied gehoord
ik heb dit lied gehoord
ik hoorde het van de sterren
en het blauw
de zachte ruimte tussen hemel
en aarde
die het meebracht van de zee
die alles geeft en alles
neemt
Zo heb ik dit lied gehoord
Hemel en aarde en alles wat daarin is hebben allen dit lied gehoord. Michel, ik ben benieuwd hoe het klinkt en het aantal stemmen zal ook oneindig zijn, dus alvast een ‘stukje’ hemel?
Een heel bijzonder gedicht met een speciale denkwijze en met veel liefde voor de natuur.
Een hartelijke groet van Corry.*
Dag Corry, dank voor je mooie reactie – en ja, ik ben zelf ook wel benieuwd hoe het lied zou kunnen klinken. Ben bang dat we dat niet te weten gaan komen.. Michel