BINNENSTEBUITEN
Lichaam afgesloten van het dagelijkse straatgewoel
een serene blik
gericht op een punt in de verte
alsof de speelse noten uit de radio hem niet raken
Tussen zijn vingers een knapperig hoorntje
twee bollen in verschillende tinten
druipend op zijn hand in een constant ritme
als teveel aangebrachte verf
Om zijn benen grijze warmhouders
één tot aan zijn knieën
één afgezakt tot op zijn enkels
als een kind zo nonchalant
Aan zijn voeten een trouwe metgezel
vier poten en een staart
rustend op de harteloze ondergrond
als een beeld zo stil
In zijn hoofd een voortdurend geraas
de drukte van het dagelijkse leven
heeft hem toch te pakken
onzichtbaar
Stella, mooi geschreven! Het heeft echt een fijn lees-ritme 🙂
Dankjewel Anneke! Leuk om te horen ????