(2 stemmen, gemiddelde score: 3,50 van de 5)Inloggen om een beoordeling te kunnen geven - klik hier
Nog geen lid? Maak dan een (gratis) account aan - klik hier
Laden...Nog nooit was ik zo alleen.
De dag is koud en voelt als steen.
Doorgaan zonder jou, elke ochtend, men zegt het moet.
Maar mijn blik is leeg als de vrouw die ik niet ben de gordijnen open doet.
Een verdrietige gebeurtenis om een dierbare te moeten missen. Het zal moeilijk wezen en geruime tijd vergen voor je weer in je ‘gewone’ doen zal komen!
Je gedicht grijpt me aan!! liefs Sien