Het lied van de zee,
ik leg mijn oor te luisteren
aan de hoornschelp.
Het lied van de zee
hoor ik in een golfslag
dichterbij en dan weer ver.
Sprankelend zonlicht
speelt op de golven, die
overspoelen de ribbels
op het strand, waar ik
herinneringen uit graaf.
Opnieuw raap ik verse schelpen
en breng ze naar mijn oor
waar ze- zo heel nabij-
een echo zijn
van het lied van de zee
in mij.
Wauw…. Dit gedicht raakt me…
Dat is fijn om te vernemen Anneke, dank je wel voor jouw waardering!
L.S.
Hierbij wilde ik als nog een afbeelding plaatsen, maar het lukt weer niet. Bij mijn recente pubishing “Liefde blijft” is het -op goed geluk- gelukt!