Herinneringen komen soms te boven,
soms weet ik niet waarnaar ze toe gaan.
Deze herinneringen maken mij wie ik ben.
Lijdt al sinds de eerste van mijn leven.
Ben dood geboren, alleen de liefde kan
mij nog te leven brengen. Alleen de liefde ja.
En ik zit met een pijn in mijn hart te wachten,
Herinner je, herinner, die dag mijn liefste,
de eerste en laatste keer dat we met elkaar
Gingen praten. Deze herinneringen lijken op
groen en rood. En ze nemen me mee naar
plekken waar ik niet eens van durfde te dromen.
Kijk! Daar ben je al: Of is het slechts een droom!
Was mijn liefde voor jou slechts een droom! En
ik nu schreien van ongeluk, om jouw gemis!