Zouden jullie huilen als jullie de snaren van mijn verzen zouden voelen?
Of zouden jullie erdoor lachen? Het beste is misschien: Iets er tussenin.
De snaren van mijn hart zijn zo gespannnen, dat het bij de meest lichte
aanraking los zouden gaan. Echt, de mens is gevoelig en kan snel ziek
worden en in het ergste geval doodgaan. Het is de hoop die ons in stand
houdt, en niet te vergeten: De liefde, wat dat ook moge zijn. Komt er een
dag dat iedereen samen feest viert en dolgelukkig is en lacht? Voel jij nu,
lezer de snaren van mijn verzen? De snaren van mijn hart? De snaren van
dit gedicht? In ieder geval hoop ik dat je er van hebt genoten: En nu: Rust.