De stad en ik, wij samen. Niet
van elkaar te schijden, een relatie
niet te vergelijken met een relatie
tussen mensen.
Maar genoeg leed gekend niet te verwoorden.
Veel verdriet gekend, veel pijn.
En soms mis ik je mijn liefste,
aan die oude dagen jij en ik
samen.
Nu zit ik ter plekke te huilen,
en ik kan echt niet meer zonder
je.
Waren er maar dagen voor ons,
blij en vrolijk. Maar nu zo zonder
jou…