(0 stemmen, gemiddelde score: 0,00 van de 5)
Inloggen om een beoordeling te kunnen geven - klik hier
Nog geen lid? Maak dan een (gratis) account aan - klik hier

Laden...

Van heel ver leek er een gevoel te komen,

van heel ver een hoop dat stond te wachten,

om de lijdende te steunen, want dat had ie nodig.

Van heel ver leek er licht te zijn aan het einde

van de tunnel, de tunnel van de wanhoop en

verdriet. Van heel ver, van heelr ver: Ik dacht

laat het nu aflopen zijn met dit leven, ik dacht:

wanneer zal ik eens lachen zonder meteen er

na te moeten huilen. Liefde werd mij onbekend

en ik snikte, en ik keek om me heen, wat ik

zag was leed, die mij deed huiveren, zo’n leed,

niet te verdragen. En ikwachtte op een gevoel,

en ik dacht,wanneer, oh wanneer zal het tij

keren. Eenzaamheid voelde heel koud aan,

echt heel koud. Wie mij kende, zou om me treuren.