(0 stemmen, gemiddelde score: 0,00 van de 5)
Inloggen om een beoordeling te kunnen geven - klik hier
Nog geen lid? Maak dan een (gratis) account aan - klik hier

Laden...

Luister hoe de nacht zich glooit en plooit, luister naar

de wind die huilt. Elke nacht moet ik denken aan mijn

vaderland. Eens was ik te voet op reis daar ergens. Ik zag

bergkammen die mij deden aan mijn jeugd, die bergen

waren mij bekend, ik moest lichtjes aan schreien toen

ik ze weer zag. En ik zal die dagen niet vergeten.

Ook jij lezer hebt zeker plekken op aarde die je niet

kunt vergeten. Koester de dagen dat je daar bent,

en weet ergens zal je misschien daar terugkeren al

was het niet om voor altijd te blijven, als je je maar

thuisvoelt al is het dus voor even. Luister naar mijn woord.