(0 stemmen, gemiddelde score: 0,00 van de 5)
Inloggen om een beoordeling te kunnen geven - klik hier
Nog geen lid? Maak dan een (gratis) account aan - klik hier

Laden...

Het leven is zelf onschuldig, het is de angst die schuldig is.

De angst dat boven alles stijgt, en vroeg of laat ziek maakt.

En elke druppel angst maakt uiteindelijk de emmer vol.

Toch is er nog de bedoeling dat oneindig is, de goede

bedoelingen. En de mens is goed, want heel diep van

binnen bedoelt iedereen het goed. Maar de twijfel niet te

vergeten dat de moeder is van de angst. Wat is twijfel?

Het is de vraag die men zichzelf stelt: ‘Doe ik het wel goed?

Misschien ben ik schuldig, straf mij dan, maar ik ben er

wel bang voor, ik weet niet, ik zit gewoon vast.’

Hoe de twijfel te overwinnen en dus de angst? Afleiding

zoeken. In een roes zitten, zoals de roes van de dichtkunst.

En alles bij elkaar, is het toch zo dat de angst niet verdwijnt,

men kan hem alleen dempen, tijdelijk, en de pijn voelt men

diep. Was er maar een oplossing. Posiitief denken zeggen ze:

Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, te makkelijk gewoon.

Hoe dan ook: Maak je niet ongerust als je angst hebt, want

angst kan je niet met angst overwinnen, Zwem: zwem

in de positiviteit van de roes, haal diep adem en zeg rust.