Met zijn handen in het bloed hield hij het vaandel
omhoog en liet het niet vallen, hoe zeer zijn
handen met bloed overstelpt was.
Hij dook de vijand in en zag voordat hij dood
ging allemaal tuinen in het midden van
de vijand.
Hij leek te lachen van trotsheid toen de sabels
in zijn lichaam binnendrongen…tot zijn laatste
adem hield hij het vaandel vast, het leek
wel alsof hij er mee dood ging, zo vastberaden
was hij, zo trots en met heel veel geloof, hem
maakte zo te zien niet uit wie de oorlog won.