(0 stemmen, gemiddelde score: 0,00 van de 5)
Inloggen om een beoordeling te kunnen geven - klik hier
Nog geen lid? Maak dan een (gratis) account aan - klik hier

Laden...

Rustig is het als de maan schijnt

in de nacht, terwijl ik loop op straat,

binnen in mij huilt mijn hart,

er vallen zo veel tranen dat ik

er in verdrink, zo veel pijn dat mij

lastig valt, zo veel ongenoegen en

daarbij haat en jaloezie van mensen

die mij treft, waardoor ik dus geblokkeerd

raak en waardoor ik dus de behoefte

heb om te schrijven, oh God!: Zet mij

toch even apart van deze wereld;

nabij jou wil ik zijn omdat ik dit leven

niet meer trek, omdat ik zo veel strijd

lever, maar dat niemand het wat scheelt,

God neem mij toch naast u ik kan er niet

meer tegen, ik geef me over, help mij!