we hebben haar bedacht, ze geeft ons houvast
wat begon met ruwe schetsen uit concept en beeld
de wereld is net hoe je ermee speelt
we volgen het bouwwerk
dat we zelf ooit produceerden
en dat we nog hanteren
taal is een construct van onze tijd
je kunt verhalen erin kwijt, ze helpt je
naar de wereld wijzen
en maakt wensen competent
geen taal is ook geen referent
ze heeft ons toegang tot
de werkelijkheid gegeven
en biedt teugels voor het leven
(of geeft ons enkel dat idee)
taal geleidt gedachten, zoals water stroom,
stelt ons in staat tot iets te komen
(en om groots te dromen)
woorden zijn haar metaforen
als etsnaalden, die met korte halen
krassen maken, om de wereld te markeren
ze snapt dat wij betrokken
willen zijn, willen begrijpen
en zij is koppig en begripvol tegelijk
laat ons intenties soms herijken
hoewel ze niet altijd toereikend is,
is taal contact: ze relateert, schetst,
geeft gestalte en vertolkt.
Ze kan niet anders zijn
dan enkel mooi
en soms is taal een gouden kooi,
maar geen ontembaar fenomeen
zij is ons ook niet vreemd, zij stroomt
door ons bloed
en is ons geraamte:
ze houdt ons staande.