(0 stemmen, gemiddelde score: 0,00 van de 5)
Inloggen om een beoordeling te kunnen geven - klik hier
Nog geen lid? Maak dan een (gratis) account aan - klik hier

Laden...

Mijn hart net een vulkaan, klaar om ieder moment uit te barsten.

Zo zeer doet het, het is net alsof het bloed, alsof het dood gaat.

De jaren hebben niets anders dan meer pijn gebracht, altijd moest ik lijden.

Altijd, altijd…Wat haat ik toch dat woord! Is er dan geen enkele redding?

Ga ik dan zomaar ten gronde, is er dan geen enkele hoop?

Ga ik sterven in een hoekje en dat dan iemand zijn jas over me heen gaat zetten?

Ik moest veelal lijden in dit leven, vaak zat het tegen. Ben zo een beetje een keer

half verliefd geweest, maar ook die liefde is voorbij. Het was toch niets geworden.

Mensen…Die zaten me vaak dwars. Dood of levend. Ze zaten me dwars. Komt

er nog een tijd van de liefde? Van de hoop? Komen er nog tijden dat ik zal leven?