Heel vroeger, in “de vergeelde foto’s tijd”, waren relaties tussen mannen en vrouwen overzichtelijk en ongecompliceerd. In je pubertijd leerde je het spel der liefde en lust en deze kennis paste je toe als jong volwassene. Je werd verliefd, ging je verloven en je trouwde, in en met gemeenschap, een blonde vrouw. Ideaal voor een conservatieve, gematigde en traditionele man als ik. Tegenwoordig echter, is alles anders. Een keuzeparadijs. Je kunt gaan latten, samenwonen, geregistreerd partner worden, trouwen. En dit allemaal met contracten, voorwaarden en clausules. Bovendien kun je er zelfs voor kiezen om niet met een blonde vrouw in het huwelijksbootje te stappen. Interessant en aantrekkelijk allemaal, maar voor mij zou dat erg lastig zijn. Gevangen in een web van keuzes met grote kans op een verkeerde. Stel nu toch dat ik uit dat hele palet van mensen en mogelijkheden per abuis zou kiezen voor een man. Grote voordelen, maar nog grotere nadelen. Voordelen: Een koelkast vol met alleen maar bier. Geen kinderen. Geen schoolvakanties. Minder kosten. Geen Venus en Mars verschillen. Geen maandelijkse stemmingswisselingen. Geen haren in doucheputje en autostoel. Zonder gezeur sport kijken. Überhaupt geen gezeur. Nadelen: Een koelkast vol met alleen maar bier. Geen kinderen. Touwtrekkerij over taakverdeling. Shoppen. Songfestival kijken. Een vrouw als beste vriend. Sociale contacten onderhouden. Lepeltje lepeltje liggen, enzovoort. Kortom; ik geloof niet dat ik een goede homo zou zijn. Dus ja; precies vandaag, ben ik inmiddels 22 jaar gelukkig getrouwd met die blonde vrouw en ben sterk van plan om deze succesvolle huwelijkse verbintenis voort te zetten.
Met liefde…..!
Melden