Weet je nog toen de orgels reden door de straten,
De buren uren kletsend voor de deuren zaten,
En de melkbussen gewoon op de stoepen lagen,
De kinderen vrolijk konden spelen zonder te klagen,
Weet je nog toen de boer zijn voedsel aan de deur verkocht,
Dat als je je kat kwijt was de hele buurt met jou zocht,
Dat je het gevoel had omringd te zijn door liefde en warmte,
Dat de hele buurt bruiste van leven tot aan de zondagse kalmte,
Weet je nog dat je gelukkig was om wie je bent en om wat je bezat,
Altijd met een lach naar bed al had je de stomste dag gehad,
Weet je nog dat de tijd zo langzaam was dat je niet leek te groeien,
En verlangde naar de volgende dag om weer met het leven te kunnen stoeien.
Weet je nog…?
=•= Elpidius =•=
Alles veranderd, de mensen veranderen mee…
Mooi geschreven, verlang naar die tijden!
Hoi Laura! Dat is inderdaad een onmiskenbare feit, zo is het geweest en zo zal het altijd gaan ????. Lovely Memories.
Groetjes
Mooi geschreven! liefs Ilse.