Ik voel me onbegrepen en gevangen in een bubbel,
Ik krijg het maar niet kapot ook niet met een knuppel,
Ik praat er wel over tot het weer normaal klinkt,
Terwijl de pijn en verdriet dieper in het hart zinkt,
Ik voel me gewoon onbegrepen voor echte begrip,
Dat mensen altijd maar spreken over een dip,
Over een donkere wolk die wel zelf wegwaait,
Als je maar voldoende rust neemt en niet doordraait,
Toch voel ik de angst van hen die het niet durven,
Om te spreken over gevoelens die ook hen wurgen,
Welkom in een wereld waar je voor acteren een prijs krijgt,
En een duimpie omhoog als je de waardheid stilzwijgt.
=•= Elpidius =•=
Dit versje doet je aan het denken…De wereld zit anders in elkaar.
Graag gelezen,
Laura.