(0 stemmen, gemiddelde score: 0,00 van de 5)
Inloggen om een beoordeling te kunnen geven - klik hier
Nog geen lid? Maak dan een (gratis) account aan - klik hier

Laden...

De waarheid

Al vanaf een jonge leeftijd ben ik gefascineerd door hoe schrijvers hun woorden op papier zetten. Hoe komen ze aan die letters die vormen tot woorden? Nu zal je wel denken, die leest veel. Misschien een beetje hypocriet, maar ik ben niet zo van het lezen van boeken. Laten we eerlijk zijn het neemt wat tijd in beslag. En laat ik dat net nou niet veel hebben. Vind IK in ieder geval, daar kunnen de meningen over verschillen. Echter eenmaal bezig dan kan ik vaak niet stoppen. Als de dag nou oneindig veel uren zou hebben en ik de rust in mijn kont zou krijgen én niet zo veel excuses zou vinden, dan had ik er misschien nu wel al een paar honderd erop zitten. Maar helaas.

Dat wil niet zeggen dat woorden en boeken me niet interesseren. Woorden zijn een stapje naar meer. Weet je wat ik bedoel? Met een mooie of goede tekst kun je zo veel zeggen en zo veel betekenen. Het laat zien wie je bent. Altijd heb ik voor mezelf gewild om beter te worden. Meer dan dat wat ik nu ben. Niet dat het niveau waarop ik nu ben slecht is, maar ik heb altijd gedacht dat er meer erin zou zitten.

Nu ben ik wel van mening dat je daar zelf een grote hand in hebt. Doe je niks? Dan kun je ook niks verwachten.. Eigenlijk wel logisch toch?

Vroeger begon het met dansen. Dans is ook een soort samenvatting van letters. Niet in woorden maar in beweging. Je kunt er oneindig veel mee zeggen. Was ik in de flow? Dan kon ik echt niet stoppen. Toch was het moeilijk. Denk dat ik altijd in mijn achterhoofd heb gehouden dat ik niet aan de top stond en dat er misschien een wonder kwam. En dat wonder zou zijn dat dingen vanzelf komen aanwaaien. Tuurlijk weet iedereen dat dat niet de waarheid is. Zoals ik al eerder zei. Wil je iets bereiken of doen? Dan moet je daar alles voor in zetten.

Daarom neem ik nu ook de moeite om dit allemaal op te schrijven. Creatieve gedachtes, daar heb ik er genoeg van. Ik zeg niet dat ik briljante ideeën heb, maar je weet het nooit. Er zal af en toe best wel een goed idee tussen hebben gezeten. Laten we eerlijk zijn, ik heb wel ‘iets’ van verstand in mijn koppie zitten. Daarom wordt het nu ook tijd dat ik ‘wat ik wil’ moet omzetten naar werkelijkheid. En dat is? Schrijven of iets creatiefs in het algemeen. Het maakt eigenlijk niet uit, gewoon die creativiteit eruit gooien. Ik moet eerlijk toegeven dat het schrijven van dit stukje tekst eigenlijk best lekker aan voelt. Niet bedoelt om ooit gelezen te worden. Je zelf bloot geven ook al is het in woorden, is best eng.

Perfectionisme speelt hierin een rol. Ook al weet ik dat dat niet echt het beste is wat je voor jezelf kunt wensen. Het geeft zó veel druk met zich mee. Daar wordt niemand blij van. Maar toch. Dat stukje perfectionisme geeft aan dat je ergens goed in bent. Je weet wel wat ik bedoel.

De waarheid is dat ik dit niet altijd heb durven te uiten. Ik wil perfectionistisch zijn, maar ik wil daar niet alles voor opgeven. Ik wil er niet aan ten onder gaan. Maar ik wil wel dat sprankje ‘geluk’ voelen, van “Deb, dat heb toch goed gedaan!”.  Super tegenstrijdig.

Ik ben bijvoorbeeld gedreven, maar gemakzuchtig. Nieuwsgierig, als het toepasselijk is. Creatief, als ik mijn hersens heel goed kraak. Etc. etc. Nu klink ik waarschijnlijk negatief, maar het is gewoon de waarheid. En die waarheid mag wel eens gezegd worden. Het zet je weer op je plaats, waar je hoort. Het geeft je een klap voor de kop om je even wakker te schudden.

Je zult wel denken, waar gaat dit verhaal eigenlijk heen? Nou dat weet ik ook niet. Het voelt gewoon fijn om mijn eigen dans met letters te doen, daarom staat deze choreografie van woorden hier nu. En dat is mijn waarheid.