Men kent elkaar in Oisterwijk en men is die middag bijeengekomen in cultuurtempel “De Tiliander” voor een concert, gegeven door een orkest van senioren.
De heren dragen geklede colberts en de dames lijken zo weggelopen uit een modezaak. Het gezelschap waarmee wij gearriveerd zijn bestaat onder anderen uit een meneer met een mallotige ruiten pet en een dame met een door rimpels diep doorgroefd gezicht, als oud, gebarsten porselein…..
Het repertoire van vanmiddag zal bestaan uit een aantal populaire Franse chansons. Jammer is dat dat ene lied ontbreekt; het haast onheilspellende en verontrustende chanson, getiteld: “Je suis malade” over het hardnekkige liefdesverdriet dat de desbetreffende chansonnier vertolkt; maar dit zou de vrolijke sfeer in de zaal niet ten goede komen…..
Als een illustratie bij de muziek worden op een groot, panoramisch scherm op de achtergrond portretten getoond van Edith Piaf en Charles Aznavour. Tevens ziet men een collage van filmische beelden van de Franse hoofdstad en zijn we getuige van de wervelende dans van de dames van de “Moulin Rouge” met de witte, kanten onderrokken, die razendsnel opgevangen worden door de elegante, gekostumeerde heren……