Ballades op minnelijke dagen
Strelend en knuffelend, in gras, in hooi,
Twee jongelieden, geen hemd aan hun lijf,
Ik zag heimelijk op de bonnefooi
Wat gebeurde bij been en bij dij.
Zij wierp haar zinnelijke blikken,
Hij kuste haar poezelige snoet:
zo blij dat beeld van dromen,
Onder een wolkeloze voorjaarsgloed.
Begrijp jij wat ik hier beschrijf?
Niets is mooier dan een minnend tijdverdrijf!
Spelend en dromend, in ‘n krakend bed,
Twee oude mensen, met dekens omhangen,
Ik zag zomaar hun liefdespret
Wat gebeurde onder koorts en verlangen.
Hij kuste haar bleek geworden benen
Tot zij maar proestte met een lach,
Tien warmbloedig nieuwe tenen
Op een ijzig kille winterdag.
Begrijp jij wat ik hier beschrijf?
Niets is mooier dan een minnend tijdverdrijf!
Ken jij dat land van bloedeloze jaren,
Van burgerlui, met ogen zonder licht?
Ik hoor zo vaak de mitsen en de maren,
Ik zie hen klagen met plechtig aangezicht.
De liefde wordt nooit hun rozengaard,
De euro’s zijn te mager binnengekomen.
De zon heeft hier ieder licht gespaard
En blinkt maar bleekjes door de bomen.
Begrijp jij wat ik hier beschrijf?
Niets is zo stilstaand als een roerloos tijdverdrijf!
De nacht trekt weg, de morgen voelt goed,
De liefde loopt jou tegemoet!
Begrijp jij wat ik hier beschrijf?
Niets is mooier dan een minnend tijdverdrijf!
Prachtig!
groetjes Rebelle
Bedankt voor de positieve reactie – douxdieu
Een bijzonder gedicht douxdieu hoe je over liefde schrijf in verschillende situaties en hoedanigheid! Knap gedaan!
Hartelijk liefs, Corry.*
Leuk om dit te horen – douxdieu
note: hoe je over liefde schrijfT