(0 stemmen, gemiddelde score: 0,00 van de 5)
Inloggen om een beoordeling te kunnen geven - klik hier
Nog geen lid? Maak dan een (gratis) account aan - klik hier

Laden...

Ik zou het weer wel willen zijn,

dan omring ik jou als je je

buiten begeeft.

de regen die je doorweekt tot

op het bot.

De storm, die om je heen raast,

en waar jij doorheen moet,

de sneeuw die zachtjes neervalt 

op je gezicht.

De zon die je gezicht wakker kust

vroeg in de ochtend.

Ja ik zou het weer wel willen zijn,

dan was ik altijd in je buurt,

Het weer, de wisseling van de seizoenen,

altijd ben ik om je heen.

Het is maar een metafoor,

maar wat zou het mooi zijn,

altijd bij elkaar,

het is helaas niet de werkelijkheid,

maar ik spreek mijn liefde uit voor jou.

Maar je blijft altijd in mijn achterhoofd

aanwezig, hoe ver ook bij mij vandaan.

Ik wacht geduldig tot je weer thuis bent,

en hoor je verhalen glimlachend aan,

ik denk aan je telkens weer, naar een

ander kijk ik niet.

Ik vertrouw blind op jij en jij op mij,

dit is echte liefde, hoe fel de zon,

hoe hevig de storm, hoe heftig de regen

en hoe fel ook de zon, en het dikste pak

sneeuw ook is, altijd hou ik van jou,

 welk seizoen het ook zal zijn.

Jij bent de ware, en de enige die ik wil.

Zonder jou zal mijn leven zo leeg zijn

en zo kil.