Vorsten hebben het ook, hoor. Amsterdam heeft ‘t. Het zijn meer de wolken waar je iets aan hebt, die rimpels. Kans verkeken, denken die volwassenen. Op een partner, of op een dergelijk succes. Is dat lastig, wimpels, en dan een cola, iets lekkers wat prikt “Hmmmm wimpel?”, en mocht je last hebben van rimpels…. Wangen hebben ze ook, vorsten. Het is zeker toch nog een algemeen fonds, iedereen komt er voor in aanmerking. Wimpels rimpels, kent ze. Mooi gezegd is mooi, of rimpels, ze zijn gewoon mooi en zeer ontspannen. Geen onzin maar we mooi. En als we het over de natuur is wreed en mooi, zeer handzaam en sociaal op de koop toe. “Ik heb ze niet”, hoor je wel eens. Maar ik krijg ze wel, hoor. Rimpels? Ja, het zou zelf zo kunnen zijn dat terwijl ik een stukje schrijf er weer enkele zich hebben gemanifesteerd. Op buik of hoofd. Sociaal mee rimpelen, dus. Een reuzensprong in ieder soort sociaal leven, waar je iets mee kan.
Melden