Aan de bar zat een regenwolk
gedachten schrijvend op een bierviltje
krassend, schrappend, zuchtend, puffend
wachtend op woorden
zoekend naar zinnen
wikkend en wegend
over letter na letter
en piekerend over elke punt
op elke i
tot hij eindelijk klaar was
en hij helaas
vlak voor sluitingstijd
begon te drup… drup… druppelen
waarna alle inkt en woorden
zoals elke avond weer
vervloeiden in de regen
en verdronken in de stroom
Dit is het tweede gedicht wat ik vandaag lees over regen. Heeft het iets te maken met het weer van vorige week?
Dit gedicht geeft me het gevoel dat de ‘regenwolk’ een beetje verloren is. Mooi hoor!
Bedankt! Ook regenwolken hebben, uiteraard, wel eens de blues.
Een mooi gedicht!
Merci!